Doğum Günü..

Çok bakar oldum son zamanlarda fotoğraflara,
Çok şey anlatıyor her biri, koca bir geçmiş yatıyor her bir ayrıntıda..
Yılda görüştüğümüz ender zamanların her birini hatırlatıyor fotoğraflar, 
sanki her biri birer yaşammışçasına..

Geçmiş diyor bir aklım onlara..
"Kabullendin mi!" diyorum,
Çıldırdın mı sen?

Kalbim giriyor araya,
Hiddetle aklıma, "neyi doğru yaptın ki sen?"
Ne zaman haklıydın ki?
Ama ilk defa haklı belki de aklım..
"Ve o bahsettiğin geçmiş" diyor, 

Düşüyor geçerken, geleceğe yaptığım köprülerden..
 

Köprüler..köprüler..

Sayıklaya sayıklaya delirecek kalbim..

Köprüler..
Uzun tenha köprüler..
Sonunu bilmediğin..
"Köprüler" diyor kalbim..
Sonunu bilmediğin..
Uzun tenha köprüler, sonunu bilmediğin!

Kalbim kendinde olmasa da, aklım ayakta..
"Doğumgünü" diyor..
Sen yapmasan da ben yapacağım,
Aramasa da ben arıyacağım!
Sen doğru hissetmiyorsun artık..
Kontrolün bende artık!

Böyle kutluyor aklım doğum gününü..
Kalbimden habersiz..

Ben de kutluyorum doğum gününü..
Tüm bunları bilerek..
3 parçaya bölünmüş bir halde..

Gözlerim kapanıyor şimdi,
Düşmeden önce geçmişe
Sarılabilmek için son defa..

Gözyaşlarımla kayıyor geçmiş,
O uzun ve tenha köprünün korkuluklarında..